Om de werking van de longen te beoordelen kan er een longfunctietest worden uitgevoerd.
Bij longfunctie-onderzoek wordt gebruik gemaakt van een meetapparaat dat uw ademhaling registreert.
- U moet daarbij ademen via een mondstuk dat met het meetapparaat verbonden is.
- Op uw neus krijgt u een neusklem die de beide neusgaten dichthoudt, zodat u alleen door uw mond kunt ademen.
Longfunctie-onderzoek wordt over het algemeen niet als benauwend of pijnlijk ervaren.
Bij iedere longfunctietest ademt u via een mondstuk aan het longfunctieapparaat. De neus wordt met een klem dicht gehouden, om te voorkomen dat u door uw neus ademt.
De voorbereiding
U hoeft niet nuchter te zijn.
Het is belangrijk om aan uw longarts of de longfunctieassistent(e) te vertellen welke medicijnen u gebruikt. Er kan gevraagd worden om voor de test bepaalde medicijnen te stoppen.
Het longfunctieonderzoek is niet pijnlijk en verloopt meestal probleemloos.
Het onderzoek
Spirometrie
Voor dit onderzoek moet u een aantal keren diep in- en uitademen. Er wordt vaak gevraagd om het uitademen zeer krachtig uit te voeren. Het kan soms een draaierig gevoel geven in het hoofd. Deze korte test wordt ook nog eens herhaald na het toedienen van een luchtwegverwijdend geneesmiddel.
Diffusietest
Hier wordt het transport van zuurstof van de long naar het bloed bepaald. Er wordt aan u gevraagd om tijdens de normale ademhaling de longinhoud volledig uit te blazen. Daarna moet u zeer diep inademen en de adem 10 seconden ophouden. Daarna blaast u weer rustig alle lucht uit uw longen.
Bodybox
Met dit onderzoek meet men de weerstand van de luchtwegen en kan men ook de longinhoud meten. De test gebeurt in een gesloten ruimte die sterk lijkt op een telefooncel. Er wordt aan u gevraagd om snel in en uit te ademen waarbij u zelf uw handen op uw wangen plaatst en zo tegendruk geeft. De gesloten ruimte kan bij een aantal mensen als benauwend worden ervaren.