Oorzaak
Patellapeestendinitis is frequent een sportletsel o.a. bij springsporten (volleybal, basketbal,...) vandaar "jumpers knee", voetballers en in mindere mate bij loopsporten.
Dijspier ("quadriceps"), knieschijf ("patella") en de patellapees vormen het strekapparaat van de knie. De patellapees loopt van zijn oorsprong op de knieschijf onderaan naar het onderbeen waar ze aanhecht op een beenderige knobbel de "tuberositas" genaamd. Het is een van de dikste en sterkste pezen van het lichaam.
Een pees is een levende structuur maar heeft een beperkte bloedvoorziening en een beperkte aanwezigheid van levende cellen waardoor de mogelijkheid tot genezing ("helingscapciteit") beperkter is dan bijvoorbeeld de huid. Door het normaal dagelijks gebruik en nog meer bij (sport)inspanning ontstaan "microscheurtjes" die normaal toch vlot genezen. Wanneer door overbelasting scheurtjes te snel op elkaar volgen of te groot worden kan de natuurlijke heling niet volgen en ontstaat een ontstekingsreactie die in feite een overdreven helingsreaktie is. Een ontsteking kan snel en hevig zijn ("acuut") of langzaam en zeurend ("chronisch").
Soms ontstaat er door de scheurtjes en de chronische ontsteking een slechte haard in de pees: "mucoide degeneratie". Een verkalking is eerder zeldzaam in de patellapees.
Symptomen
Symptomen zijn vooral pijn die gelokaliseerd is ter hoogte van de pees onder knieschijf. Soms is er zwelling maar een knobbel in de pees is zelden voelbaar. Onderscheid dient gemaakt met een ontsteking van de slijmbeurs ("infrapatellaire bursitis") die tussen de pees en de huid ligt en die frequent ontsteekt bij veel zitten op de knieën ("vloerdersknie").
We onderscheiden drie graden van sportgerelateerde tendinitis:
- graad 1 : pijn bij opwarming die verdwijnt tijdens de verdere inspanning
- graad 2: pijn bij opwarming die verdwijnt maar terugkomt na een zekere inspanningsduur of na de inspanning
- graad 3: continue pijn voor, tijdens en na inspanning
Diagnose en onderzoeken
De diagnose wordt gesteld door het klinisch verhaal en onderzoek. Echografie en NMR (=MRI) scan bevestigen de diagnose. Radiografie kan een verkalking of spoorvorming aan de oorsprong of aanhechting uitsluiten.
Behandeling
Niet operatief
Rust, ijs en ontstekingsremmende middelen zullen de pijn verbeteren. Via kinesitherapie kan men stretchingsoefeningen aanleren en specifieke behandeling krijgen. Een kniebandage kan ook helpen.
Wanneer deze therapie faalt, kan eventueel infiltraties met GPS worden voorgesteld. Hierbij worden lichaamseigen bloedplaatjes gecentrifugeerd en ingespoten in de pees. De bedoeling is om tijdelijk een acute ontstekingsreactie te veroorzaken, die de ontsteking dan volledig geneest. De kostprijs van deze behandeling is echter vrij hoog en niet terugbetaald door het RIZIV. De firma die dit produkt verdeelt, hanteert echter de filosofie “ no cure, no pay”, zodat bij het falen van de behandeling en uiteindelijk toch noodzaak tot chirurgie, dit volledig aan de patiënt wordt terugbetaald.
Operatief
Als de niet-operatieve behandeling faalt, kan een operatie uitgevoerd worden.
Hierbij wordt de verziekte zone in de pees verwijderd.
Na de operatie duurt de revalidatie 6 weken to 3 maanden.
Mogelijke complicaties zoals infectie, wondprobleem, zenuwletsels, ... komen slechts zelden voor (<1%).